Σύλλογος Υπαλλήλων τ.Υπουργείου Ανάπτυξης: Nα αναλάβει η πολιτική ηγεσία τις ευθύνες της και να ξεκαθαρίσει την υποστήριξή της προς τους εργαζόμενους

 

 

Σύλλογος των Υπαλλήλων του τ. Υπουργείου Ανάπτυξης                              

  τομείς Βιομηχανίας και Ενέργειας

(Σύλλογος των υπαλλήλων του Υπουργείου Ενέργειας και Φυσικών Πόρων τ. Βιομηχανίας )

Κάνιγγος 20 & Μεσογείων 119, Αθήνα,

 τηλ. 210 3893491, 210 3893897, 

 syllogos_ggb@mindev.gov.gr 

Αθήνα, 21-03-2024

 

 

Ανακοίνωση στήριξης σε συναδέλφους  μας – καταγγελία των πολιτικών απαξίωσης 

 

Αγαπητές συναδέλφισες και συνάδελφοι,

 

Ακόμη δεν στέγνωσε το μελάνι από την ανακοίνωση της Ομοσπονδίας μας σχετικά με την αντιδραστική αξιολόγηση που επιχειρεί να μεταφέρει στους εργαζόμενους όλες τις ευθύνες, παρά την τεράστια υποστελέχωση και τις ελλείψεις σε μέσα, εξοπλισμό και οργανωτικές δομές και ήδη τρεις συνάδελφοι μας βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση του απολογούμενου. Όπως ενημερωθήκαμε, στις αρχές Μαρτίου κατατέθηκε από πολίτη καταγγελία με βασική κατηγορία τη μη απάντηση σε εισερχόμενο έγγραφο εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας από την αρμόδια υπηρεσία. Η καταγγελία παραπέμφθηκε στη Μονάδα Εσωτερικού Ελέγχου του Υπουργείου Ανάπτυξης, η οποία ξεκίνησε τη σχετική διαδικασία. 

 

Η υπόθεση αυτή αφορά όλους τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες μας και όχι μόνο τους καταγγελλόμενους συναδέλφους.

 

Κατ’ αρχήν, οι υπηρεσίες μας είναι τραγικά υποστελεχωμένες. Αυτή η κατάσταση έχει καταγγελθεί πολλές φορές και είναι τόσο καλά εμπεδωμένη, ώστε να αναγνωρίζεται ρητά και ευθέως από την ίδια την πολιτική ηγεσία, ακόμα και δημοσίως. Σημειώνουμε (ξανά) ότι στοιχείο της υποστελέχωσης είναι και η ανεπάρκεια κατάλληλων ειδικοτήτων στη στελέχωση των υπηρεσιών. Αυτό που πρέπει να τονιστεί, για άλλη μια φορά, είναι ότι η υποστελέχωση (ποιοτική και ποσοτική) είναι αποκλειστική και διαχρονική ευθύνη των κυβερνωσών επί σειρά ετών.

 

Δεύτερον, συμβαίνει οι υπάλληλοι να λαμβάνουν την εντολή, συχνά όχι γραπτώς, να αφήσουν στην άκρη τις άλλες υποθέσεις που διαχειρίζονται,  ώστε να γίνουν όσα η πολιτική ηγεσία προβάλει ως πολιτική προτεραιότητα στους ούτως η άλλως λιγοστούς εργαζομένους οι οποίοι πρέπει μετά να τρέξουν να προλάβουν όσα θέματα είχαν μείνει πίσω. Πέρα από έκτακτες τέτοιες περιπτώσεις (πχ αδειοδότηση κάνναβης, πάρκων κλπ), αυτή η συνθήκη συμβαίνει κάπως πιο διευρυμένα σε συγκεκριμένες περιόδους του χρόνου, όπως είναι το τέλος της χρονιάς, το κλείσιμο μιας περιόδου ΕΣΠΑ κλπ.

 

Τρίτον, οι υπηρεσίες μας διαχειρίζονται συχνά δύσκολες υποθέσεις, με την έννοια ότι η επίλυσή τους μπορεί να μην προκύπτει κατά τρόπο ξεκάθαρο από νόμο ή, ακόμα κι αν προκύπτει, να παράγει μη επιθυμητά αποτελέσματα για την πολιτική ηγεσία και απαιτεί σε κάποιες περιπτώσεις νομοθετική ρύθμιση και σίγουρα τη σχετική πολιτική βούληση. Τα εισερχόμενα έγγραφα που σχετίζονται με αυτές τις υποθέσεις συχνά προσπαθούν να δεσμεύσουν την υπηρεσία προς την κατεύθυνση που συμφέρει τον αποστολέα. Η μη απάντησή τους είναι πολιτική επιλογή που δεν βαρύνει τον υπάλληλο που έχει χρεωθεί το έγγραφο και συχνά, ούτε καν την διοικητική ιεραρχία και η σχετική οδηγία περί μη απάντησης, τουλάχιστον για ένα διάστημα, δεν δίνεται γραπτώς.

 

Συνάδελφοι, ξέρουμε καλά ότι οι μη απαντήσεις σε εισερχόμενα δεν είναι ποτέ αποτέλεσμα οκνηρίας που συνεπήρε όλη τη σχετιζόμενη διοικητική ιεραρχία. Επίσης, σε κάθε περίπτωση, είτε πρόκειται ευθέως ή έμμεσα για υποστελέχωση, ή λόγω μιας διοικητικής πρακτικής, η ευθύνη βαρύνει τις πολιτικές ηγεσίες, ειδικά όταν οι πολιτικές που εφαρμόζονται είναι αυτές της σκόπιμης απαξίωσης του δημοσίου τομέα και της εκχώρησης αρμοδιοτήτων υπέρ των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.  Αλίμονο αν οι υπάλληλοι είναι εκτεθειμένοι κάθε τόσο σε τέτοιου είδους καταγγελίες και έρχονται αντιμέτωποι με πειθαρχικές διώξεις. Αυτό θα σήμαινε ότι θα πρέπει να αλλάξει συνολικά η στάση μας απέναντι στη διοικητική πρακτική, εξετάζοντας το ζήτημα μέσα από τα συλλογικά μας όργανα και πάντα με γνώμονα την προάσπιση των συναδέλφων που βρίσκονται εκτεθειμένοι χωρίς δική τους ευθύνη.

 

Απαιτούμε, και σε αυτήν την υπόθεση, να αναλάβει η πολιτική ηγεσία τις ευθύνες της και να ξεκαθαρίσει την υποστήριξή της προς τους εργαζόμενους της ΓΓΒ συνολικά για τέτοια ζητήματα.