Συμβασιούχοι Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Παραμένουν έως σήμερα απλήρωτοι και ανασφάλιστοι, ενώ η Διοίκηση αρκείται να τους ενημερώσει σχετικά με το χρόνο καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών τους.

 

Συμβασιούχοι Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης

δυνάμει της προσωρινής διαταγής της της 14 Μαΐου 2024

του  Μονομελούς. Πρωτοδικείου Αθηνών

 

«και τι δεν κάνατε για να με θάψετε όμως ξεχάσατε

πως ήμουν σπόρος!»

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Οι συμβασιούχοι που Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ) οι οποίοι επανήλθαν στην εργασία τους κατόπιν προσωρινή διαταγής του  Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών της 14 Μαΐου 2024 διαμαρτύρονται για  την τιμωρητική στάση της Διοίκησης του Ε.Κ.Κ.Α. να μην προβεί στις κατάλληλες ενέργειες για την καταβολή της μισθοδοσίας τους.

Παρά το γεγονός ότι η Υπουργός Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής κυρία Ζαχαράκη απάντησε σε σχετική (αριθ. πρωτ. 4736/15-05-2024 Ε) ερώτηση βουλευτών ότι το ΕΚΚΑ  «θα εφαρμόσει όσα ορίζονται στην Προσωρινή Διαταγή (14-5-2024), προβαίνοντας παράλληλα σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για τη διασφάλιση των αναγκαίων συνθηκών ομαλής προσωρινής απασχόλησης τους» η Απόφαση εκτελέστηκε από το Ε.Κ.Κ.Α. μόνο κατ’ επίφαση.

Οι συμβασιούχοι κλήθηκαν μετά από  καθυστέρηση σχεδόν 2 εβδομάδων να εργαστούν  όχι στα καθήκοντα των συβάσεων τους στην Παιδική Προστασία που διέτασσε η δικαστική Απόφαση, αλλά σε αλλότρια και βοηθητικά καθήκοντα σε Ξενώνες ενηλίκων και γραφειοκρατικές εργασίες, παρά την πολύτιμή τους εμπειρία και τα υψηλά προσόντα πους

Η Διοίκηση του Ε.Κ.Κ.Α. αντί να ζητήσει επιχορήγηση από το εποπτεύον Υπουργείο για να μπορέσει να καταβάλει τη μισθοδοσία των συμβασιούχων περιορίστηκε σε  διερευνητικά ερωτήματα  προς το Υπουργείο Εργασίας σχετικά με τη δυνατότητα συνέχισης του Προγράμματος χρηματοδότησης με βάση το οποίο προσλήφθηκαν πριν δύο χρόνια, η οποία ήταν γνωστό ότι ήταν  εκ προοιμίου αδύνατη, με μόνο στόχο να τεκμηριώσει την Αίτηση ακύρωσης της Απόφασης προσωρινής διαταγής που κατέθεσε εναντίον τους, ζητώντας να απολυθούν και να τους καταλογιστούν τα έξοδα της δίκης και η αμοιβή της δικηγόρου του Ε.Κ.Κ.Α. μόνιμης υπάλληλου (!)

Το δίκιο των εργαζομένων και της εξυπηρέτησης των κοινωνικών αναγκών αναδείχτηκε για μια άλλη μια φορά καθώς η Αίτηση ακύρωσης του Ε.Κ.Κ.Α. απορρίφθηκε από το Δικαστήριο.

Ωστόσο οι συμβασιούχοι παραμένουν έως σήμερα απλήρωτοι και ανασφάλιστοι, ενώ η Διοίκηση αρκείται να τους ενημερώσει σχετικά με το χρόνο καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών τους.

Την ίδια στιγμή που οι ίδιοι οι συμβασιούχοι  αλλά και ο νομικός κόσμος, οι δικαστικές αρχές, καθώς και τα κόμματα της Βουλής τα οποία απηυθύναν σειρά επερωτήσεων γι’ αυτό το θέμα ανέδειξαν αποτελεσματικά τις επείγουσες ανάγκες Παιδικής Προστασίας η Διοίκηση του ΕΚΚΑ αρνείται πεισματικά να τις αναγνωρίσει εμπράκτως.

Ουσιαστικά το Ε.Κ.Κ.Α. παρά το γεγονός ότι διαθέτει μέσω της προσωρινής διαταγής εκπαιδευμένο και έμπειρο επιστημονικό προσωπικό να απασχοληθεί στον ευαίσθητο τομέα της Παιδικής Προστασίας προτιμάει να τους απασχολήσει σε δευτερεύοντα καθήκοντα, με στόχο να τους κάμψει και να τους αποθαρρύνει αλλά και για να συγκεντρώσει επιχειρήματα «ότι δεν εξυπηρετούν  πάγιες ανάγκες» προκειμένου να κερδίσει την δίκη ασφαλιστικών μέτρων εναντίον τους!

Ο στόχος αυτός φαίνεται να είναι τόσο ιερός για τη Διοίκηση του ΕΚΚΑ που στο όνομά του θυσιάζονται οι κλήσεις παιδιών σε κίνδυνο που θα μπορούσαν να διαχειριστούν οι συμβασιούχοι στην Εθνική Γραμμή Παιδικής Προστασίας, όπου εργάζονταν πριν λήξουν οι Συμβάσεις τους!

Η μεθόδευση όμως αυτή στερείται κάθε νομιμότητας, και αντιβαίνει  σε κάθε έννοια δημόσιου συμφέροντος και χρηστής διοίκησης που οφείλει να υπηρετεί ένας εθνικός φορέας κοινωνικής αλληλεγγύης, αφού οι κοινωνικές ανάγκες της Εθνικής Γραμμής Παιδικής Προστασίας θυσιάζονται στο όνομα τακτικισμών και μικρο-πολιτικής διαχείρισης προσωπικού, με μοναδική στόχευση την φίμωση κάθε εργασιακής διεκδίκησης και «για να μην ξεσηκωθούν και οι άλλοι συμβασιούχοι»!

Οι Συμβασιούχοι του Ε.Κ.Κ.Α. δηλώνουμε ότι δεν θα υποκύψουμε σε τέτοιες μεθοδεύσεις και θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε τα δικαιώματά τους με κάθε νόμιμο μέσο απαιτώντας:

·       την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων και ενσήμων μας

·       Την απασχόλησή μας στις επείγουσες  ανάγκες της Εθνικής Γραμμής «Παιδικής Προστασίας «και στα καθήκοντα των συμβάσεών μας.