Σήμερα που οι εργαζόμενοι και συνολικά τα λαϊκά στρώματα δεχόμαστε ανηλεή και διαρκώς κλιμακούμενη επίθεση σε όλα τα επίπεδα (υγεία, εργασία, παιδεία, περιβάλλον, δημοκρατικά δικαιώματα, συνδικαλιστικές ελευθερίες κ.λπ.), ο καπιταλισμός γίνεται καταστροφικός για τον άνθρωπο και το περιβάλλον και καταρρέει το αφήγημα «της ευημερίας και αφθονίας» για τη λαϊκή πλειοψηφία, την ίδια στιγμή που…
οι ανταγωνισμοί του Κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων γεννούν πολέμους και εντείνουν τον κοινωνικό πόλεμο ενάντια στους λαούς (πόλεμος στην Ουκρανία, ένταση στο Αιγαίο κ.λπ.), που καλούνται με τη σειρά τους να πληρώσουν με αίμα και διεύρυνση της εκμετάλλευσής τους,
η ανάπτυξη και η «βελτίωση της οικονομίας» δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά η μαζική περαιτέρω φτωχοποίηση των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και η απογείωση των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ελίτ,
η κυβέρνηση της Ν.Δ. – σε ρόλο σταυροφόρου – εντείνει την επιθετικότητά της για την επιβολή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, στηριζόμενη από όλο το αστικό πολιτικό σύστημα και τις πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, Ελληνική Λύση κ.λπ.) καθώς και από όλο το ευρωενωσιακό πλαίσιο των Μνημονίων, του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και τις κατευθύνσεις της Ε.Ε.,
ο εργοδοτικός, κρατικός, κυβερνητικός και γραφειοκρατικός συνδικαλισμός του κοινωνικού εταιρισμού, της συναίνεσης και της υποταγής, στηρίζει την αστική πολιτική, δεν οργανώνει αγώνες ανατροπής, ενώ άλλες δυνάμεις, ακόμα και στο όνομα του ταξικού συνδικαλισμού, επιδιώκουν κινητοποιήσεις «χαμηλών πτήσεων» και παραμένουν οχυρωμένες πίσω από τον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό χωρίς να στοχεύουν να διαμορφωθούν συνθήκες κινημάτων από τα κάτω με στόχο τη σύγκρουση και την ανατροπή αυτών των πολιτικών…
Είναι αναγκαίο:
Να εκφραστεί στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό συνεννόηση και συμπόρευση αγωνιστικών δυνάμεων στο εργατικό κίνημα, που θα αντιπαρατεθούν με τον κυρίαρχο συνδικαλισμό και θα επιδιώξουν τόσο στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος όσο και στις διαδικασίες βάσης, στα σωματεία, στις γενικές συνελεύσεις, στις επιτροπές αγώνα, να εκφράσουν-οργανώσουν ανυποχώρητο αγώνα σύγκρουσης και ανατροπής απέναντι στην κυβέρνηση, για την ανατροπή της πολιτικής κυβερνήσεων – Ε.Ε. – Κεφαλαίου και όποιου την εφαρμόζει ή τη στηρίζει.
Να επιδιωχθεί ευρύτερη αγωνιστική συνεννόηση και συμπόρευση εκείνων των αγωνιστικών ταξικών δυνάμεων που επιδιώκουν να κάνουν το εργατικό κίνημα πρωταγωνιστή στον καθορισμό των εξελίξεων και δεν επιλέγουν για τους εργαζόμενους τον ρόλο του θεατή ή του άπραγου παρατηρητή εν αναμονή εκλογών.
Με βάση την αγωνιστική αυτή συνεννόηση και συμπόρευση που εκφράζεται με διαφορετικές ταχύτητες σε πολλούς χώρους στο Δημόσιο -και όχι μόνο-, που απέχει πολύ από την αγωνιστική ανατρεπτική συνεργασία και δράση με ένα συνολικό περιεχόμενο ανατροπής για να ζήσει ο λαός με αξιοπρέπεια και δικαιώματα, προχωρούμε και εκφράζουμε αυτήν την κατεύθυνση στο επίπεδο του Γενικού Συμβουλίου και της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ με την κοινή στάση στην εκλογή των αντιπροσώπων των Παρεμβάσεων και της ΕΑΣ, με τη δέσμευση στην κοινή προσπάθεια για ριζοσπαστική, ανατρεπτική παρέμβαση-δράση (ταυτόχρονα, σε αυτήν την κατεύθυνση συμβάλλει και η κοινή μας θέση για εφαρμογή πραγματικής, ανόθευτης, απλής αναλογικής στις διαδικασίες συγκρότησης των οργάνων του συνδικαλιστικού κινήματος, που δεν αποκλείει κανέναν από τη 2η κατανομή του ν.1264 δίνοντας «μπόνους» έδρες στις «μεγάλες» παρατάξεις, θέση που αποτέλεσε και επίσημη θέση του συνδικαλιστικού κινήματος το 1982 ασκώντας σκληρή κριτική στον ν.1264 για την κατανομή των εδρών).
Κοινή προσπάθεια ριζοσπαστικής, ανατρεπτικής παρέμβασης-δράσης:
- Ενάντια στην καταλήστευση του εισοδήματος των εργαζομένων για την κάλυψη όλων των απωλειών των Μνημονίων, για κατώτατο μισθό 1.000 ευρώ, ενάντια στην ακρίβεια και τον πληθωρισμό – για να μειωθούν τα κέρδη του Κεφαλαίου και να ζήσει ο λαός με αξιοπρέπεια.
- Ενάντια στις αντιδραστικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο – τις ιδιωτικοποιήσεις και την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών (υγεία, παιδεία, ασφάλιση, κοινωνικές υπηρεσίες, ρεύμα, ενέργεια, καύσιμα, μεταφορές κ.λπ.). Επιστροφή τους αποκλειστικά στο Δημόσιο και με λειτουργία σε όφελος του λαού και όχι με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια και υπέρ του Κεφαλαίου.
- Ενάντια στην αξιολόγηση που αποτελεί το εργαλείο για την επιβολή της παράδοσής τους στην αγορά.
- Για την απειθαρχία στον ν. Χατζηδάκη (ν. 4808/2021) και την ενίσχυση του αγώνα για την κατάργησή του. Για συντονισμένο και ολοκληρωμένο αγώνα για την πλήρη εφαρμογή των σχετικών αποφάσεων του 38 ου συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ, χωρίς ταλαντεύσεις, υπαναχωρήσεις ή παλινωδίες.
- Για άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια (κατάργηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων στα είδη πρώτης ανάγκης κ.λπ.).
- Για την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας ενάντια στις εξώσεις και τις κατασχέσεις.
- Για τη μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα για όλους, τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και τη δραστική μείωση του εργάσιμου χρόνου με κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας.
- Ενάντια στην κρατική βία, την καταστολή και την αστυνομοκρατία, ενάντια στον νόμο για τις συγκεντρώσεις, την περιστολή των λαϊκών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών, τις παρακολουθήσεις κ.λπ.
- Ενάντια στον κάθε μορφής ρατσισμό, τον φασισμό και τον πόλεμο, για την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, για τον διεθνιστικό αγώνα για την ειρήνη και τη φιλία των λαών.
- Για την πραγματική ισότητα των γυναικών και των καταπιεσμένων λόγω φύλου ατόμων, ενάντια στην έμφυλη βία.
- Ενάντια στον θεσμικό σεξισμό, που οξυμένος τα τελευταία χρόνια αναγκάζει τις γυναίκες της εργατικής τάξης να καλύψουν και την απόσυρση του κράτους από κάθε κοινωνική μέριμνα, εντείνει την εργασιακή εκμετάλλευση (χαμηλότερες αμοιβές, επισφαλής εργασία) και ταυτόχρονα τις αφήνει περισσότερο εκτεθειμένες στη βία, με τις δημόσιες δομές στήριξης των ανθρώπινων αναγκών και των κακοποιημένων ατόμων να είναι σχεδόν ανύπαρκτες.
Για…
Να υπηρετήσουμε από κοινού ένα ανεξάρτητο, μαχητικό σχέδιο με συνεχή κλιμάκωση και αδιαπραγμάτευτο στόχο την ανατροπή και όχι την απλή διαμαρτυρία, μαζί με τη βάση των εργαζομένων, τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις συνελεύσεις, τις επιτροπές αγώνα και τον συντονισμό των αγωνιστικών δυνάμεων, για να βγούμε από τον βάλτο και την απαξίωση των αγώνων, να υπερβούμε τα όρια του κρατικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, την ηττοπάθεια, τις προβλέψιμες, άσφαιρες και εθιμικές κινητοποιήσεις και την αφλογιστία στο εργατικό κίνημα.
18-12-2022
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου