Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί!
Ο λόγος για τις δύο ανακοινώσεις της ΔΑΣ/ΠΑΜΕ, αλλά και την τραμπουκική στάση στελεχών της στο Γενικό Συμβούλιο, με αφορμή τη συγκρότηση των οργάνων του, με τις οποίες επιτίθεται στις δυνάμεις της ΕΑΣ και των Παρεμβάσεων, μιλώντας για «…υπόγειες συνδιαλλαγές και τεχνητές συγκολλήσεις…», για «…συνδικαλιστική αλητεία…» και για «…αλλοίωση των συσχετισμών…», επειδή οι δυνάμεις αυτές, με δημόσια τοποθέτησή τους, πάνω σε ένα προγραμματικό πλαίσιο για τη λειτουργία της ΕΕ, προχώρησαν στη συγκρότηση κοινού ψηφοδελτίου, για την εκλογή της νέας Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ.
Μία συνηθισμένη δημοκρατική πρακτική, αυτή της εκλογικής συνεργασίας, που χρησιμοποιείται σε όλες τις εκφράσεις της δημόσιας ζωής και μάλιστα γίνεται ανοιχτά, πάνω σε ένα πλαίσιο, ενοχοποιείται από τη ΔΑΣ, η οποία κανονικά θα έπρεπε να δείχνει μεγαλύτερη δημοκρατική ευαισθησία. Μάλιστα φτάνουν στο σημείο να επικαλούνται ότι αυτό γίνεται «…για την υφαρπαγή της τέταρτης έδρας της ΔΑΣ στην ΕΕ…»!!!
Φαίνεται ότι ΔΑΣ ξέχασε τη διαχρονική αντίθεση του συνδικαλιστικού κινήματος, από την ημέρα ψήφισης του ν.1264/1082, στο εκλογικό σύστημα κατανομής εδρών και αντιπροσώπων, το οποίο δεν είναι γνήσια αναλογικό. Ξεχνά ότι οι μικρές παρατάξεις υφίστανται «κούρεμα» από τις εκλογές στα πρωτοβάθμια σωματεία, στα συνέδρια των ομοσπονδιών και της ΑΔΕΔΥ;
Δεν γνωρίζουν ότι στα εκπαιδευτικά σωματεία, εμείς και άλλες παρατάξεις, με 99 ψήφους, πολλές φορές, δεν εκλέγουμε αντιπροσώπους, όταν οι παρατάξεις του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, εκλέγουν με 34; Αγνοούν πχ ότι στην ΠΟΕ-ΟΤΑ εμείς με 70 ψήφους μπορεί να μην εκλέξουμε, όταν άλλοι εκλέγουν με 24;
Από πού λοιπόν αντλούν το συμπέρασμα ότι η τέταρτη έδρα τους ανήκε και για στενά μικροπαραταξιακούς λόγους νομιμοποιούν το εκλογικό σύστημα του ν.1264/1982, το οποίο πρέπει να αλλάξει, ακόμη και μονομερώς, μέσα από τα καταστατικά των συνδικαλιστικών οργανώσεων, τουλάχιστον για την εκλογή των ΔΣ και των εκτελεστικών τους οργάνων;
Συνάδελφοι της ΔΑΣ, δεν κινείται το σύμπαν γύρω από εσάς. Άλλωστε δεν είσαστε εσείς οι μοναδικοί που με τρία (3) υπόλοιπο διεκδικούσατε έδρα «μπόνους» στην 2η κατανομή. Από πού και ως πού είστε και «ιδιοκτήτες» εδρών στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ; Και γιατί το τρία (3) το δικό σας είναι «ισχυρότερο» από το τρία (3) της ΕΑΕΚ ή το 3 της ΕΑΣ;
Δεν αρκεί να έχει 4 έδρες στην ΕΕ ΑΔΕΔΥ, μιας κι ισχυρίζεται ότι τους “εκλάπη” μια. Πρέπει και να τις χρησιμοποιούν για να λειτουργήσει η ΑΔΕΔΥ κι όχι να την υποτιμούν προς όφελος στενότερων δυνάμεων, όπως του ΠΑΜΕ. Τις περισσότερες έδρες που διεκδικούν, θα έπρεπε να τις θέτουν στην υπηρεσία όλου του κινήματος, επιδιώκοντας συμμαχία με όλους τους ταξικούς σχηματισμούς κι όχι να έρχονται σε αντιπαράθεση με δυνάμεις που βρίσκονται και παλεύουν από την ίδια ταξική πλευρά.
2. Μιλάνε για «συνδικαλιστική αλητεία», ποιοι; Αυτοί που εκλιπαρούν την καταμόνας συμπόρευση μαζί τους και μάλιστα χωρίς αρχές και αξίες, αφού «υποδέχονται» και άτομα που εκλέχτηκαν από άλλες παρατάξεις, χωρίς να παραιτούνται από τα όργανα, που είναι εκλεγμένα, εγκαινιάζοντας μια πρακτική ατομικών συναλλαγών; (Βλ. ΠΟΕ-ΟΤΑ και αλλού)!
Αποκαλούν «τεχνητή συγκόλληση», μια ανοιχτή και ισότιμη συνεργασία, όταν, όπου τους συμφέρει, τεμαχίζουν την παράταξή σε τρία ψηφοδέλτια (ΔΑΣ1, ΔΑΣ2, ΔΑΣ3) για να πάρουν την πλειοψηφία στην ΟΣΥΑΠΕ; Ποιος είναι ο κατάλληλος επιθετικός προσδιορισμός γι’ αυτό το εκλογομαγειρείο;
Στο σπίτι λοιπόν του κρεμασμένου ας μη μιλάνε για σχοινί. Μπορούμε κι εμείς να μπούμε στο παιχνίδι της καταγγελιολογίας, αλλά περιοριζόμαστε στην πολιτική κριτική και επιχειρηματολογία, καθώς οι ύβρεις και οι προπηλακισμοί ομιλητών δε βοηθούν το συνδικαλιστικό κίνημα και τους εργαζόμενους.
3. Η ΔΑΣ, επιστράτευσε επίσης, σε αγαστή σύμπνοια με την ΕΑΕΚ και τη ΣΥΝΑΝ και τον βούρδουλα της τιμωρίας (οι δύο πρώτες θα έχαναν την έδρα – αυτοί που δεν ενδιαφέρονται για καρέκλες, η τρίτη μάλλον δεν κατάλαβε). Λένε ότι δεν αναγνωρίζουν τις παρατάξεις ΕΑΣ και Παρεμβάσεις, ως ξεχωριστές και αυτόνομες, επειδή συνεργάστηκαν για την εκλογή της ΕΕ. Εμείς απλώς τους λέμε ότι οι παρατάξεις αντλούν την νομιμότητα και την ύπαρξή τους από τους εργαζόμενους και δεν έχουν καμιά χρεία από εκδότες πιστοποιητικών νομιμοφροσύνης.
Εμείς θα συνεχίσουμε την αυτοτελή μας παρουσία και θα συνεργαζόμαστε, όταν και όπου κρίνουμε ότι είναι σε όφελος των εργαζομένων και της ενίσχυσης του ταξικού και αγωνιστικού χαρακτήρα τους συνδικαλιστικού κινήματος και θα ζητάμε την άδεια μόνο από τους συναγωνιστές μας.
Ας μην τολμήσουν λοιπόν να χρεωθούν με αντιδημοκρατικές πρακτικές και πραξικοπηματικές ενέργειες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου